De meeste mensen kennen Adriaan Van den Hoof als acteur, comedian en presentator. Hij liet zich vooral opmerken in programma’s als ‘het peulengaleis’, ‘Alles kan beter’, ‘Mag ik u kussen’, ‘De slimste mens’, ‘Aspe’, ‘Sorry voor alles’ en ‘Switch’.

Hij stond ook jaren op het podium met theatergezelschappen als ‘De Roovers’ en ‘Tg STAN’.

De laatste vijftien jaar was Adriaan vooral te zien met zijn solo voorstellingen doorheen het ganse Vlaamse land.

Onlangs verscheen er ook een boek van zijn hand met daarin een bundeling van al zijn theaterteksten onder de naam ’T zal schoon zijn als het af is’.

In deze expo krijgen we voor de eerste keer een inkijk in zijn werk als kunstenaar.

Hoewel Adriaan zichzelf niet ziet als een kunstennaar, maar eerder een tekenaar, een droedelaar.

Voor zijn theateropleiding studeerde Adriaan aan de Sint-Lukas kunstschool in Brussel. Zijn liefde voor tekenen en schilderkunst zijn nooit verdwenen en de laatste jaren nam hij penseel en pen weer op.

Zijn ‘goesting’ om te schilderen en tekenen werd doorheen de jaren verder aangewakkerd, mede geïnspireerd door zijn grafische helden zoals Evermeulen, Joost Swarte, Erik Kriek, Tim Burton, Loustal, Hergé en vele anderen.

Ook het feit dat hij opgroeide in de wereld van de hiphopcultuur en graffiti en op die manier in contact kwam met kunstenaars als Keith Haring en Basquiat zorgden ervoor dat het ‘tekenen’ altijd bleef kriebelen en dat hij bleef ‘kribbelen’.

Zoals de # al doet vermoeden begon Adriaan zijn mannekes in eerst instantie via sociale media en vooral instagram aan een groter publiek te tonen, maar de bijval die hij op deze manier

oogstte gaf hem enigzins de goesting om van kleinere tekeningetjes en cartoons verder en groter te denken.

Mannekes die eerst zeer strak en helder waren werden schilderijtjes, werden abstracter, groter kleurrijker en ogenschijnlijk chaotischer.

‘De man die liever de dingen uitlegt a.d.h.v. een tekening’ zou een toepasselijk grafschift

zijn, al van kleins af aan is dat wat hij het liefste doet. In dat grafische en verbeeldende vindt hij het veel comfortabeler om te moeten uitleggen hoe iets eruit moet zien. Als hij begint te tekenen weet hij vaak niet waar hij naartoe gaat, het is een impulsieve daad op het moment zelf. Organisatie vs. chaos. Hij houdt van speels relativeren en zoekt overal de humor in op. Zijn bewondering gaat steeds terug naar ambacht, kunde, metier, het bezitten. Dan weet je hoe iets moet, je kan pas loskomen van iets als je het bezit.

Zelf zegt hij daarover: ‘Ik hoop dat de mensen diezelfde verwondering mogen ervaren’.

In primeur toont Adriaan voor de eerste keer zijn tekeningen en schilderijen aan het grote publiek, onder de naam #mannekestekenen.

De keuze voor Lommel komt er dankzij de jarenlange band tussen Adriaan en De Adelberg die al jaren als een blok achter hem staan!

"Wat minder mensen weten is dat Adriaan ook heel to the point kan tekenen, misschien kan hij daardoor ook zo goed in beelden spreken. "Bart Peeters

Bio

Adriaan Van den Hoof geboren in Leuven in 1972.

Hij studeerde kunst aan Sint-Lukas Brussel en daarna aan het Concervatorium Antwerpen waar hij afstudeerde als ‘meester in de toneelspeelkunst’ aan Studio Herman Teirlinck.